Herstel op papier, maar met gaten in het fundament
Boeing gaf de afgelopen jaren meerdere herstelplannen af, maar harde financiële prognoses voor 2025 en 2026 ontbreken. Het management stuurt vooral op productiedoelen, zoals circa 580 toestellen in 2025 en meer dan 700 in 2026. Analisten proberen de gaten te vullen met eigen berekende verwachtingen. Voor 2025 verwachten zij een omzet van ongeveer 88 tot 90 miljard dollar, aanzienlijk hoger dan de 66,5 miljard dollar in 2024. Tegelijk blijft de winstgevendheid nog buiten bereik. De markt rekent op een verlies van ongeveer 8 tot 9 dollar per aandeel in 2025, wat bevestigt dat het herstel moeizamer verloopt dan Boeing ooit had voorzien.

De nasleep van de 2024-staking
In 2024 werd Boeing hard geraakt door een grote machinistenstaking binnen de commerciële vliegtuigdivisie. Ongeveer 33.000 werknemers legden het werk neer vanaf 13 september, precies in de periode waarin de fabrikant al worstelde met lage leveringen en dalende cashflow. Op de eerste dag daalde de koers met bijna 4 procent, en over september ging er nog eens een dikke 9 procent af. De staking duurde tot 4 november en kostte Boeing volgens economische schattingen meerdere miljarden dollars. Alleen al in de eerste zes weken werd de schade geraamd op ongeveer 5,5 miljard dollar. Boeing moest in het vierde kwartaal vervolgens een boeking doen van 3 miljard dollar, een combinatie van stakingseffecten, ontslagen en problemen binnen verschillende programma’s. Het jaar eindigde in mineur, met een totaalverlies van ongeveer 11,8 miljard dollar.

Een nieuwe klap in de defensietak
In 2025 volgde opnieuw een langdurige staking, nu bij de defensiefabrieken in St. Louis en omgeving. Ruim 3.200 werknemers staakten vanaf 4 augustus meer dan drie maanden. Hoewel de beursreactie milder was en de directe financiële impact volgens Boeing zelf “immaterieel” bleef binnen die divisie, zorgden de vertragingen opnieuw voor onzekerheid. Net als in 2024 ging het conflict vooral over loon en pensioen. Uiteindelijk kreeg deze groep een contract met een totale loonsverhoging van 24 procent over vijf jaar. Samen met de commerciële deal van 2024, waarin de lonen met 38 procent over vier jaar stijgen, betekent dit dat Boeing structureel meer dan 1 miljard dollar per jaar aan extra directe loonkosten krijgt. Inclusief pensioenlasten en verzekeringen kan dat oplopen tot 1,3 tot 2 miljard dollar. Voor een bedrijf dat nog steeds met forse verliezen kampt, is dit een zware extra last.

Waarom dit het herstel vertraagt
De opdracht voor Boeing is helder. De productie moet omhoog, de kwaliteit moet beter en de marges moeten terugkeren naar gezonde niveaus. Maar stakingen leggen precies die processen stil die cruciaal zijn voor herstel. De 2024-staking trof de 737- en 787-lijnen, het hart van Boeing’s commerciële omzet. De 2025-staking vertraagde militaire projecten die normaal gesproken juist stabiliteit aan de resultaten toevoegen. In beide gevallen lijken de stakingen niet zozeer een oorzaak van Boeing’s zwakte, maar eerder een symptoom van een bedrijf dat nog niet volledig op orde is.

Vooruitzicht op 2026
Analisten zien 2026 als het eerste jaar waarin Boeing weer winst kan maken. De omzet kan volgens modellen oplopen tot ongeveer 97 tot 100 miljard dollar, terwijl de winst per aandeel dan mogelijk tussen 2 en 3 dollar uitkomt. De vrije kasstroom kan richting 3 tot 6 miljard dollar bewegen. Maar deze vooruitzichten zijn sterk afhankelijk van één voorwaarde: arbeidsrust. Na twee grote stakingen in twee opeenvolgende jaren is duidelijk dat Boeing die rust nog niet volledig heeft.

Conclusie
Stakingen hebben Boeing in 2024 en 2025 miljarden gekost en het herstel aanzienlijk vertraagd. Het bedrijf kan alleen vooruitkijken naar een gezonde 2026 als de productie­lijnen draaien, de kosten onder controle komen en het vertrouwen op de werkvloer terugkeert. Arbeidsrust is geen bijzaak voor Boeing, maar een voorwaarde om de volgende fase van herstel überhaupt te kunnen bereiken.